powiedziałem, ja sam chcę znaleźć Sheilę. Ty się trzymaj od tego z daleka. Nie zareagowała. Zamiast tego powróciła do poprzedniego tematu. - Zamierzasz urządzić ten piknik? Przystanął w drzwiach, odwrócił się. Zdał sobie nagle sprawę, dlaczego Kelsey zaczęło tak na tym zależeć. - Chcesz przy okazji przeszukać mój dom? - zapytał. - Nie potrzebujesz do tego żadnych przyjęć. Możesz wpaść w każdej chwili. Nie dała po sobie poznać zakłopotania. - Gdybym zechciała, nie przeszkadzałoby ci to? - Nie, ani trochę. - Mimo to powinieneś urządzić przyjęcie. - Żeby goście pomagali ci w szukaniu? - Powiedzmy. - Cześć, Kelsey. Ruszył do samochodu. - Od której zwykle pracujesz? - zawołała za http://www.terazbudujemy.info.pl kobiety. - To co innego - odparła Sheila, machając lekceważąco ręką. - Ktoś powinien te sprawy przestudiować. Co do mnie, chyba mogę uważać, że bronię swojej płci, kiedy korzystam z facetów jak z jednorazowych kubków, a zużyte wyrzucam. - Spojrzała na niego. - Dane... czy jesteś... jesteś pewien... To znaczy, pamiętasz te czasy, kiedy byliśmy razem, kiedy żadne z nas nie miało nic stałego. - Sheila, musisz mi uwierzyć. Nie jestem tym, kogo szukasz. Powiem ci jednak, czego potrzebujesz. Jesteś piękna. Zasługujesz na coś dziesięciokrotnie lepszego od tego, co sobie ofiarowujesz. Nie
Dziewczyna miała za mocny makijaż i za krótką spódnicę, była trupio blada, dygotała i patrzyła błędnym wzrokiem, jakby była pijana albo nawet brała narkotyki. Bryan zastanowił się, czy będzie potem cokolwiek pamiętała z tego, co się wydarzyło. Może i lepiej, żeby nie pamiętała. - Chodź tutaj - zażądał niecierpliwie. - Jesteś...jesteś jednym z nich? Sprawdź potrzebuje? - spytał Jeremy, próbując zakpić z samego siebie. RS 39 Naraz ogarnęło go pragnienie, by się odwrócić, gdyż dałby głowę, że coś, ktoś idzie za nim, śledzi go, tropi, zabawia się nim. Jeremy czuł się jak gazela na sawannie, gdy uświadamia sobie, że za nią bezszelestnie skrada się lwica... Odwrócił się. Nikogo. Widać uległ mitowi Transylwanii, tu pewnie każdy spodziewał się nie wiadomo czego, stąd zresztą ten nieszczęsny bal wampirów, na którym zjawiło się kilku pomyleńców. Ale niektórzy z nich mogli okazać się prawdziwymi świrami, a tacy bywali groźni, więc może stąd to poczucie zagrożenia? Nie, chodziło o coś innego, Jeremy odniósł wrażenie, że ma