to Tempera ciągnęła: — Było to w czasie, kiedy willę odwiedziła królowa Wiktoria. By sprawić jej niespodziankę, panna Alice Rothschild kazała wyrównać i poszerzyć górską drogę. Wyobrażasz to sobie? Zrobiono to w trzy dni! A przecież trzeba było stawiać mury, podnosić ogromne głazy, pokryć małe kamienie makadamem i zmienić bieg potoku! Wydawało jej się, że przyciągnęła uwagę Alaine, więc nie przerywała. — A kiedy zachwycona królowa Wiktoria zwiedzała ogród, w pewnej chwili nadepnęła na grządkę świeżo posadzonych kwiatów. Panna Rothschild była wściekła. „Proszę natychmiast stąd zejść!” — wybuchnęła. — I co, królowa rozgniewała się? — zaciekawiła się lady Rothley. — Nie — odpowiedziała Tempera. — Tylko na początku była trochę zła. Potem nazwała Alice „Wszechmogącą” i zawsze tak się do niej zwracała. — Zabawna historia — powiedziała lady Rothley, którą zawsze intrygowały anegdotki towarzyskie. — Ciekawa http://www.spisaptek.pl - To śmieszne, wiesz? - sprzeciwiła się natychmiast. - To tak, jak... - Tak jak ty postanowiłaś nie ufać nigdy żadnemu mężczyźnie, bo jeden z nich cię zawiódł? - wpadł jej w słowo Lorenzo. - Nie! To moja własna decyzja, która dotyczy mojej przyszłości. Nigdy nie twierdziłam, że wszyscy mężczyźni są niegodni zaufania. Może to ty powinieneś się zastanowić, dlaczego rzucasz tyle oskarżeń na moją płeć! - rzuciła zuchwale. - I to mają być przeprosiny? - zapytał drwiąco. Jodie znów zapragnęła móc mu powiedzieć, że zmieniła zdanie i że musi poszukać sobie innej pomocnicy w dziedziczeniu Castillo. Ale chęć uratowania kobiecej dumy zamążpójściem zwyciężyła. Zniesie wszystko, żeby tylko przeżyć satysfakcję przedstawienia Lorenza jako swojego męża Johnowi i Louise. Kiedy pojawi się w miasteczku z przystojnym, utytułowanym multimiliarderem u boku, nikt nie będzie jej współczuł, popatrywał ukradkiem na jej nogę ani szeptał za plecami. Jakaś jej część wstydziła się tak płytkiego i prymitywnego podejścia, ale i tak miała zamiar to zrealizować. A gdyby jej się udało przyćmić pannę młodą? Przeszedł ją dreszcz podniecenia. Przed dwoma miesiącami nie umiałaby sobie nawet wyobrazić takiej sytuacji. Kto wie, co uda jej się osiągnąć po tym ślubie. Mogłaby zacząć zupełnie nowe życie, oddając się czemuś, co chciałaby robić, i już nigdy więcej nie zawracać sobie głowy mężczyznami. - Masz nadzieję, że on na twój widok znów zmieni zdanie? - zapytał szorstko Lorenzo. - Skąd wiesz, że myślałam o Johnie? - Za każdym razem masz to wypisane w oczach. - Mylisz się - skłamała. - Nie myślałam o nim, tylko o tym, czym się zajmę w przyszłości. Po wypadku nie miałam możliwości studiować i zamierzam to nadrobić. - Godne podziwu - odpowiedział gładko. - Ale jeżeli się zaraz nie pojawimy w jadalni, Maria będzie musiała przyjść po nas. Mam nadzieję, że lubisz makaron, bo najprawdopodobniej to właśnie dostaniemy do jedzenia. Może przynajmniej przybędzie ci trochę ciała. Może i była za chuda, to dość częste przy problemach uczuciowych, ale czy on musiał jej to wytykać? Zła, odwróciła się gwałtownie. - Uważaj - rzucił ostro - tu jest stopień.
malarstwie... z których książę... zapewne też zdaje sobie sprawę... Książę uśmiechnął się, jakby rozumiał, co Tempera chciała przez to powiedzieć. — Naturalnie, nie może pani porównywać swojego obrazu do arcydzieł, które są w moim zamku — powiedział. Sprawdź pozycję jej macochy w świecie towarzyskim, w którym zawsze gorąco pragnęła żyć. Czekałaby ją izolacja od otoczenia, a to oznaczało dla niej śmierć za życia. Muszę ją ratować, myślała gorączkowo Tempera, ale nie mam pojęcia, jak to zrobić. Lady Rothley podniosła się z taboretu przed toaletką i zaczęła zdejmować suknię. — Jeśli mam jeszcze czas, to może sobie chwilkę odpocznę — powiedziała. — Zapowiada się długi wieczór. — Jak to? Dokąd się wybieracie? — spytała Tempera. — Jemy dziś kolację w Monte Carlo z wielkim księciem Rosji, Borysem. Urządza ogromne przyjęcie w Hotel de Paris. Przypuszczam, że przed pójściem do kasyna będą