- Od zeszłego wieczoru.

Starał się nie myśleć, nie zastanawiać. Wsunął dłonie w świeżą parę rękawiczek, które przytrzymała dla niego Anneli. Nie miał czasu dokładnie umyć rąk. Nie miał czasu szukać Justina. Mógł tylko pewnie chwycić podany skalpel i przywołać całą swoją lekarską wiedzę i chirurgiczne doświadczenie. Na przemian modlił się i klął, walcząc z uciekającymi sekundami, nacinając ciało swojej żony Tak jak podejrzewał, ostrze naruszyło nerkę. Naruszyło? Rozcięło ją praktycznie na pół. Dla nerki nie było już ratunku. Jeżeli nie wyjmie jej natychmiast i w rekordowym czasie nie pozszywa wszystkich naczyń krwionośnych, to może już także nie być ratunku dla Milli. To był wyścig: okrutny i bezlitosny. Jedna pomyłka, drobne potknięcie, zawahanie oznaczało przegraną. Jego i Milli. To nie była chirurgia, do jakiej przywykł. Przypominało to bardziej operację w wojskowym szpitalu polowym - szybką, brutalną, gdzie zawsze chodzi o życie wiszące na bardzo cienkim włosku. Podawali jej cały dostępny zapas krwi, która wydawała się jednak równie szybko uciekać z umęczonego ciała. Wreszcie udało się Davidowi powstrzymać krwawienie, wyszukać i zszyć uszkodzone naczynia, i powoli zaczynał wygrywać wyścig. Nie wiedział, ile to wszystko an43 http://www.pracowniaemg.info.pl/media/ absolutnie bezpieczna w miłości. Mąż nie dawał jej najmniejszych powodów do niepewności czy emocjonalnego niepokoju. Diaz był an43 204 zupełnym przeciwieństwem Davida: mógł zaoferować kilka rzeczy, ale nie było wśród nich bezpieczeństwa. Zdała sobie sprawę, że zachowuje się teraz tak jak znakomita większość kobiet: wpada w obsesję. Powinna wyrzucić tego mężczyznę z głowy i z serca, skupić się na tym, co naprawdę musi być zrobione. Poszukiwacze byli o niebo ważniejsi niż libido Milli. Jadąc do pracy, zadzwoniła do gabinetu Susanny Przetrzymano ją kilka minut - podczas których dzielnie przebijała się przez poranne

zobaczyć kobietę i trafić bez problemu także ją. Baba będzie pewnie się drzeć, rzucać, może spróbuje ucieczki. Pavon wiedział, że musi działać szybko i niezawodnie, co nie było takie proste z jednym okiem. Co gorsza, brakowało mu lewego oka, a będzie miał tych dwoje właśnie po lewej. Mężczyzna wysiadł z auta, a Pavon zamarł. To nie był Diaz! Ten Sprawdź zatem bardzo ostrożna. Kiedy już znajdzie Pavona, może wtedy... Nie. Nie mogła sobie pozwalać nawet na takie myśli. Nie mogła zezwolić na istnienie takiej możliwości niczym kuszącej nagrody na końcu szlaku. Musiała powściągnąć swoją psyche i swoje fizyczne reakcje, skoncentrować się tylko na jednym: odnalezieniu Justina. Działało przez dziesięć lat, zadziała i teraz. Jedyne związki, na jakie sobie pozwoliła, miała z facetami, którzy nie mogli jej zdominować. Za to Milla zawsze mogła - i robiła to bez skrupułów - odstawić ich na bok. Z Diazem mogłoby być inaczej. Poczucie absolutnej kontroli nad życiem byłoby trudne do utrzymania. A właśnie teraz, gdy świeży trop prowadził niemal prosto do Justina, Milla nie mogła sobie pozwolić na utratę tejże kontroli.