kobiecie coś, co kazało ci zobaczyć w niej ,,typową, wścibską i zdziwaczałą starą pannę’’. Zastanów się, ile znasz niezamężnychkobiet około czterdziestki. Czy mówiąc o każdej z nich, odruchowo zastrzegałabyś, że nie pasuje do stereotypu? – Nie wiem, może. – Wątpię. Lucy zmarszczyła brwi. – Może jest w niej jakaś zaborczość. Nie zauważa się tego od razu, ale przecież znam ją od lat. Ale to mogą być tylko moje projekcje. – W tobie nie ma żadnej zaborczości. – Sama nie wiem. Gdy wyszedłeś dzisiaj rano z domu... Sebastian uśmiechnął się szeroko. – To co innego. Lucy napełniła kubki kawą i zwrócona do niego plecami, powiedziała: – To absolutnie niemożliwe, żebyś mnie pociągał. Zresztą i tak nic by z tego nie wyszło. Nie mógłbyś wybrać sobie gorszego momentu. – Zgadzam się. http://www.deskaelewacyjna.net.pl/media/ – Nie muszę tego robić. Sama to zrobiłaś. Co za tupet! Barbara zgrzytnęła zębami, ale w porę przypomniała sobie, że obdarzona jest żelazną samodyscypliną. Miała przed sobą jasny cel: pokazać tym dzieciakom prawdę. Musiały wreszcie przejrzeć na oczy. Zatrzymali się na skałach nad wodospadem. Deszcz był coraz silniejszy i chłodniejszy. Barbara skinęła głową. – A teraz słuchajcie. Madison, weź linę. – Rzuciła jej gruby sznur, który zabrała ze stodoły. – Jeśli zrobisz coś głupiego, to zastrzelę ciebie albo twojego brata, albo was oboje. Rozumiesz? Dziewczyna skinęła głową. Była blada. Na jej rudych włosach
- Daj to - burknął, robiąc krok w jej stronę. - Poradzę sobie - odparła, rzucając ciężar na sofę. - Sama go tu przyniosłam. - Dlaczego? Oblała się rumieńcem. - Bo nie chciałam, żeby ktoś go zobaczył. Usiądź Sprawdź pojawiło się w nich zaskoczenie, a potem coś więcej. Jest nim zainteresowana. Nie ma wątpliwości. Chciał się uśmiechnąć, ale nie zrobił tego. Nie mógł. Był zbyt poruszony tym, co działo się między nimi. Co między nimi pulsowało, zdumiewając i szokując. Po chwili jej oczy pociemniały. Cofnęła się. Odwróciła wzrok. Jej głos miał zmienione brzmienie. - Ja... ja nie mogę - wyszeptała. To natychmiast przywołało go do rzeczywistości.