kompleksy. Wiedziała, że nie ma dla niej ucieczki... i nigdy nie będzie. Jeszcze przez godzinę rzucała się i przewracała w łóżku, zanim w końcu zapadła w sen. Śniło się jej, że pływa w morzu z Theem. Objęli się mocno i zanurkowali razem. Choć schodzili coraz głębiej, mogła swobodnie oddychać i nie bała się utonięcia ani uduszenia. Unosili się w wodzie bez wysiłku. Zarzuciła mu ramiona na szyję i poczuła przy sobie jego gibkie muskularne ciało. Jednym płynnym ruchem uniósł ją wysoko. Spojrzała w dół w jego czarne kuszące oczy. Nagle znaleźli się w łóżku i przywarli do siebie, wciąż jeszcze mokrzy. Szeptał do niej czule, całował ją i pieścił. Potem wszedł w nią z cudowną delikatnością i Lily poczuła narastające podniecenie i rozkosz... oraz ulgę, że niemożliwe jednak się spełniło. W najwyższym zachwycie usłyszała śpiew wszystkich ptaków niegdyś więzionych w klatkach, które teraz w radosnej euforii upajały się ROZDZIAŁ DZI E SI Ą T Y Nazajutrz rano Lily obudziła się w harmonijnym nastroju, pogodzona z całym światem. Natychmiast jednak przypomniała sobie swoje beznadziejne senne fantazje i to wytrąciło ją z równowagi. Zapragnęła, by jej praca u Theodore’a skończyła się http://www.arcus-psychoterapia.pl – Bo go kochałam. – Pokręciła głową, widząc spojrzenie Luke’a. – Naprawdę. Chociaż nie wiedziałam, jaki rzeczywiście jest. Czułam się przy nim bezpiecznie. Richard bardzo o mnie dbał. – A ja? Nostalgicznie uśmiechnęła się na wspomnienie dawnych czasów. – Też, ale nie mogłeś mi zagwarantować pewnej przyszłości. Czułam także, że wciąż czegoś ode mnie chcesz. Ż e wymagasz, abym się rozwijała... – Zawsze w ciebie wierzyłem, Kate. Również teraz. W jej oczach pojawiły się łzy. Richard nigdy jej tego nie powiedział ani przed, ani w czasie długich lat małżeństwa. – Ja w ciebie też, Luke. W twoją siłę i talent. Ale... nie mogłam uwierzyć w siebie. Już zamierzał powiedzieć, co o tym myśli, ale Kate spojrzała na niego
– Czy to znaczy, że już go nie mam? – spytała Kate, siląc się na lekki ton. – Przepraszam, jeśli to tak zabrzmiało. – Dziewczyna omiotła wzrokiem pokój, a potem znowu skoncentrowała się na gospodyni. – Chętnie zobaczyłabym pokój Emmy. Założę się, że jest tam, w końcu korytarza. – To prawda, ale nie ma w nim nic... Sprawdź - Nie, w soboty pracujemy z Cecile na zmianę. - To dobrze. Będziemy mogli zabrać się za twój dom. Otrzepał ręce, spojrzał na zakłopotaną Malindę i Westchnął zniecierpliwiony. Poprowadził ją za łokieć do łóżka. - Nie ugryzę cię. - Wiem - odparła, nerwowo wygładzając spódnicę na kolanach. Ujął ją za ręce i przez chwilę masował je. - Więc się rozluźnij. - Jestem rozluźniona - skłamała. 82 JEDNA DLA PIĘCIU